Ikuspuntu politikoa: laguntzarik eza

    Patetikoa da egungo botere politikoak botere ekonomikoarekiko duen mendekotasuna. Demokraziaren beraren kontzeptua eta esanahia arriskuan jarriz, alderdi politikoek eta administrazioek garatzen dituzten mendekotasun-portaera horiek ohikoak ditugu jadanik. Ematen du neoliberalismoari zuzenean loturik dauden

axioma batzuk (lehiakortasuna edo “0 defizita”, kasu) politika egiteko ezinbesteko baldintzak direla, ezbairik gabe, eta noski, bakan batzuen onerako. Bide hau oso arriskutsua da, batez ere politika ekonomikoen eta gizarte-politikaren artean halako oreka (Ongizatezko Estatua) bilatu nahi izan duen Europarentzat.

    Berezko faktoreez aparte (burokrazia, barne-demokraziarik eza, klientelismoa, ustelkeria...), aipatu arrazoiak badu eragin handia egungo egoera ulertzeko: alderdi politiko eta politikatik oso urrun bizi dira biztanleak, haien arteko distantzia gero eta nabariagoa da. Gazteen artean joera orokor hori biderkatzen da eta egungo gazteak alderdi eta praktika politikoetatik oso urrun daude. Horiek ez dute jasotzen gazteen interesa ezta konfiantzarik ere.

    Gazteen premia eta beharretatik oso urrun kokatzen dituzte euren interesak alderdi politikoek eta egungo gazteek lehentasunak barneratuta dituztenez gero, urruntasunaz eta mespretxuaz aparte, gailentzen den sentzazioa sinesgarritasunik ezaren kontzeptuan jaso dezakegu; beharrezkoak diren kontuetarako ez dituzte laguntzen eta soilik komeni zaienean deitu eta bilatzen dituzte gazteak.